A teraz fioletowego :)

Znaczy się - sesja, a Mary robi wszystko żeby się nie uczyć :P I ta dydaktyka, echch... Na dzień dzisiejszy z nauki dydaktyki hmmm, kupiłam zielone i pomarańczowe świeczki, i czarem ją, czarem - zobaczymy co wyjdzie :P

A z innych rzeczy wyszło to coś - bo już dawno się przymierzałam żeby taką mieć :)

Brosia z organtynki (to są resztki moich firanek, ale ciiiicho, nikt nic nie wie :P). Oczywiście w ulubionych marychetkowych kolorach: zielonym, ecru i fioletowym (o zgrozo, dobrane do podręcznika ^^"). Z nutką  trzech malutkich turkusowych koralików w środku. I pasuje i do pasiastego sweterka, i do żakietu, i do białej bluzki - uniwersal totalny :D

Wzięłam brochę do szkoły, i zrobiła furorę, dziewoje piszczą - zatem tak jak obiecałam - cena takiego cudu - 15 zł, robię, jak to się mówi - "na jutro" :)

Prawda że ładna? ;)

Jak sesja się przeciągnie, to Mary na pewno coś jeszcze wymyśli... już knuję do kompletu futeralik na telefon ;)

Zielonego!!!

Mi się chce bardzo. Bo już, już, zwęszyłam wiosnę (ja wiem że to idiotyczne bo jest przecież połowa stycznia), ale któregoś dnia ostatnio zniknął ten paskudny, brudny śnieg, i wylazło spod niego zielone... Panowie na osiedlu zaczęli wycinać gałęzie (oczywiście naniosłam patyków do domu - będę robić 1.COŚ albo 2.COŚ :P), 

i tak już fajnie w powietrzu pachniało, i ptaszyska ćwierkały... :D 

A tu nie, znowu fu, śnieg - 20 do prędkości i + 50 do wkurzenia, bo muszę o 6 rano brnąć przez niego na busa - i zdążyć :/. 

No i jeszcze sesja, kociokwik, cały pulpit zasypany jakimś schomikowanym badziewiem z dydaktyki, metodyki, ślepia mnie bolą (muszę pilnie okulary zmienić, ale to pilnie!!), jeszcze nijak się nie mogę skupić bo telefon się urywa, Madre w szpitalu, Mąż jeździ po śliskim, Młody się wścieka... 

Z zielonego to na uspokojenie melisa, a na pamięć, również magiczną (:D) rozmaryn: całe wiaderko tegoż przyniosłam z kuchni na biurko i pijąc herbatkę z meliski wącham jak pachnie. Może zadziała i się łaskawie czegoś nauczę ;) Hmmm... Chyba wszystkie kwiatki przyniosę pod komputer :)

Rosemary...

...i inne:

Uff, popatrzyłam na zielsko i już mi lepiej :) Bo ja to w ogóle lubię kwiatki ^^ :)  

Hmmm, a tak a propos zielonego: wie ktoś co się stało z Anią - Zieloną Czarownicą?? Blog zniknął, Ania zniknęła... :(

Orkiestra

i garstka refleksji o, po, i ponadto ;). Bo jako że dziś (nooo, już wczoraj :)) finał, to rozkminialiśmy z Synem czy się nie wybrać na koncert u nas w mieście. Jako że oczywiście cel szczytny, abstrahując od tego kto się na tym przy okazji nachapie i dlaczego, ale jakby nie było - efekty widać, bo do naszego szpitala za orkiestrowe pieniądze zakupiono swojego czasu sprzęt do wczesnego wykrywania wad słuchu u niemowląt. Nawet moje dziecię tymże za oseska przelaciano, na co ma dowód w postaci wlepki w książeczce zdrowia, z tym, że wynik badania pozostawia jednakowoż wątpliwości, jako że do Synusia niekiedy cudem jakimś dociera ino tylko to co chce usłyszeć, a co najczęściej jest nie przeznaczone dla jego uszu, a to co powinien jakoś przechodzi bokiem... Wadliwy ten sprzęt, czy co? ;) Ale, jakby nie było - jest :) Tak więc Orkiestrę jak najbardziej popieramy, i chcąc poprzeć ją również finansowo mieliśmy wybrać się w plener... Ale jak dobrze że istnieje Internet... Bo Mary coś tknęło i sprawdziła co to u nas dzisiaj gra. ZZZgroza mnie ogarnęła straszna... Ale po kolei. Za moich czasów młodzieńczych (haha :P) finały Orkiestry (ha, stareńkie, VI, VII, z każdego mam koszulki :D...) odbywały się na sali w naszym ośrodku kultury (druga impreza, plenerowa, była równolegle w ośrodku sportu i rekreacji), a takowy finał zaczynał się o godzinie 10 rano, i trwał dobrze do po północy - a na scenie bywało nawet i ponad 30 kapel rockowych z okolic - ha, czy ktoś pamięta takie nasze lokalne "gwiazdy" jak Piekło Kobiet, Opium, Seminarium?? :) Po naszych finałach następnego dnia nie dało się wstać, zakwasy były w każdym mięśniu od szaleńczego pogo, bolał kark, łydki, a za tydzień wyłaziło zapalenie płuc, bo człowiek biegał w styczniu spocony w samej koszulce... I koncert był, tak jak 

w założeniu WOŚP - dla dzieciaków, wszyscy grali za free, taki klimat właśnie Woodstockowy, jako że idea jednym Owsiakiem podszyta. Echch, czasy :D No i chciałam pokazać toto Synowi, jako że dzieck rockandrolowy jest okrutnie, oj on by tam szalał :D ;) No i patrzymy w necie... a u nas gra... Sara May... Jakie czasy, takie "gwiazdy"..., w ogóle musiałam sprawdzić kto to na litość bogów jest - fffuuu :/ Jestem zdegustowana, a Młody zrozpaczony, że na koncert nie poszedł. Przynajmniej serduszka są takie same jak były - a nasz datek na Orkiestrę zakończył się w puszce w supermarkecie. Szkoda, bo fajna akcja. I szkoda, że idea  tego grania od serca, za darmo, dla innych, całkiem upada na pysk - myślałam że chociaż u nas, lokalnie, nie - a jednak :(

Na pocieszenie, bo robótkowo się lenie, kart mi się nie chce układać, a książki czytają się wolno, sfotografowany zajumanym siostrze aparatem, wreszcie w pełnej krasie: Lulek :)

Prawda że piękny? :D Jednak jak zwykle, pochwaliłam - bo jak ja coś pochwalę to ZAWSZE wychodzi na odwrót - a mianowicie napisałam ostatnio że jest grzeczny :> Ocho :P Akurat ;) Psoci niemiłosiernie, kocie zabawki są wszędzie, ponadto obraża się na mnie za prześladowanie go aparatem, co ma wstrętną lampę która świeci po oczach, gryzie rękę, która go karmi (!!) i atakuje stopę :D I ucieka jak chce się go głaskać ;))

 Za to z Syniem są bardzo friends, Młody mówi że to jego koci brat, i kochają się niemiłosiernie:

Nawet do tego stopnia -  Szym dentysta :PPP:

Tak więc kot jest absolutnie zadomowiony, ja go koch absolutnie, Syn go koch, nawet Piotruś który nie cierpi kotów go koch - muszę im zrobić zdjęcie jak leżą we trzech na kanapie przed telewizorem, samcuchy paskudne :))) Będą się wstydzić jak pokażę :P